انجمن ایران‌شناسی فرانسه ۱۳۹۷
کاخی قرون وسطایی برای محافظت از پاریس یا موزه ای مشهور با هرم ساخته شده بدست آقای « په » در قرن بیستم، موزه لوور قبل از هر چیز کاخی عظیم است که بمدت هشتصد سال دائما در حال دگرگونی بوده است. معماران و هنرمندان نامی به دلخواه پادشاهان و روسای جمهور جاه طلب از توسعه و آراستن این کاخ دست نکشیده و در پایتخت و سرزمین به آن مرکزیت بخشیدند.
بناشده در اواخر قرن دوازدهم، لوور در ابتدا دژی کلیدی برای حفاظت از پاریس بود. سپس با گسترش شهر نقش دفاعی خود را از دست داد و در قرن چهاردهم به اقامتگاهی مجلل برای دربار بدل شد. این کاخ که در ابتدا به شیوه گوتیک ساخته شد، در قرن شانزده در حالیکه جایگاهی هرچه مهمتر در قلب پاریس پیدا کرده بود به کاخی به سبک رنسانس تغییر یافت. در ابتدای قرن هفدهم بوسیله تالاری طویل در مجاورت رود سن به کاخ « توئیلری » وصل شد و بوستانی وسیع به غنای آن افزود. در تمامی طول قرن نوزدهم امپراتورها پروژه توسعه و آراستن کاخ را با افزودن باله ها و پاویون ها و دکوری غنی از پیکرتراشی پی گرفتند. تحت تاثیر کار هنری بزرگ و مستمر و سرشار از خلاقیت معماری، کاخ لوور چشم اندازی از شیوه هایی که تاریخ معماری فرانسوی را بنا کردند ارائه می دهد.
با گذر این قرن ها و تغییرات، لوور زندگی های متفاوتی را تجربه کرد : ابتدا محافظت از پاریس، سپس بعنوان زندان و محل نگهداری از خزانه سلطنتی از آن بهره برداری شد، تا اینکه به سرعت به کاخی مجلل برای سکونت دربار تبدیل شد. ولی لوور فقط مکان ستایش و نمایش قدرت نیست بلکه کاخ هنرها و هنرمندان است : خیلی زود مجموعه های آثار هنری گردآوری شده توسط پادشاهان و هنرمندان وصل به دربار را در خود جای داد. از قرن هفدهم تالارهایش محل زندگی و کارگاه هنری بزرگترین هنرمندان و حتی آکادمی ها شد و محلی برای بحث و تبادل نظر و پژوهش و مطالعه. بمدت بیش از صد سال نمایشگاه های هنرمندان وقت در این مکان برگزار شد. بدینسان لوور به محل درخشش روشنفکری و هنری در بطن عصر روشنگری (قرن هجده میلادی) تبدیل شد. انقلاب کبیر و تاسیس موزه ملی تاریخ طبیعی در سال ۱۷۹۳ این پرستشگاه هنرها را وقف کرد. اهدائیات شخصی، اشیاء خریداری شده توسط دولت و کشفیات باستان شناسی به مجموعه های سلطنتی اضافه شدند. زین پس آثار اهدائی منشا الهام هنرمندان شهیر یا آماتور از سرتاسر جهان شدند. امروزه نسخه برداران، دانشجویان یا هنرمندان سرشناس همچنان در کنار پژوهشگران یا گردشگران سالن های این موزه را پر می کنند.
نگین ماتیو امین الاموال میراث فرهنگی است. پس از تحصیل تاریخ در دانشگاه سوربن (پاریس 4) و تاریخ هنر و موزه شناسی در مدرسه لوور، در دپارتمان یونان باستان، تمدن اتروسک و روم موزه لوور مشغول به کار شد. در این دپارتمان بالاخص مسئول آثار تراکوتا، تاریخ باستان شناسی و تاریخ مجموعه ها شد. وی که یکی از اعضای واحدی در مرکز ملی پژوهش علمی و مسئول یک برنامه تحقیقاتی در انستیتو ملی تاریخ هنر در مورد بازار هنر در قرن نوزدهم است، سابقه زیادی در تدریس در مدرسه لوور دارد. در سال ۲۰۱۴ بعنوان رئیس بخش « تاریخ لوور » انتخاب شد و در ژوئن سال ۲۰۱۶ با افتتاح پروژه « پاویون ساعت، خط سیری نوین در موزه گرافی لوور » مسئولیت آن را بعهده گرفت. وی مدیر هنری نمایشگاه های متعددی در فرانسه و خارج بوده است. از آن جمله : « نامه و رس، لوور، ۲۰۰۷ » ؛ « حماسه پادشاهان تراکی، لوور، ۲۰۱۵ » ؛ « تاناگرا، توکیو، ۲۰۰۷ » ؛ « ابداع لوور، پکن و هنگ کنگ، ۲۰۱۷ ».
انجمن ایران‌شناسی فرانسه ۱۳۹۷